załamanie psychiczne,trwoga czy może po prostu jesień....

Minął już miesiąc od mojego ostatniego wpisu a u mnie na blogu totalna cisza. Tak sobie myślę,że dzieje się zbyt wiele rzeczy żeby ogarnąć je wszystkie i opisać.Oględnie mówiąc dzieci jeszcze na wakacyjnych wojażach,słoiki ciągle jeszcze są napełniane wszelkimi dobrami,coś tam dłubię sobie powoli bo jakoś czasu brak:( o zgrozo zaraz rok szkolny się zaczyna i moja córka już w liceum będzie stawiać pierwsze kroki.Staram się nie myśleć ,że syn za kilka tygodni wyjeżdża na studia do dużego miasta i mam wrażenie,że do domu to on już nie wróci na stałe. Przyjaciółka mówi ,że to czas odcinania pępowiny, jak dla mnie dość bolesny. Żeby człowiek więcej dzieci miał toby tak nie panikował a tu wygląda na to,że za trzy lata to już sami w domu zostaniemy:( zaczyna mnie dopadać jesienna melancholia a jakoś pogoda mi nie sprzyja.Jednak żeby nie poddawać się smutkom wciąż z nimi walczę,jak nie ogród to robótki albo książka,ćwiczenia na siłowni albo pilates-coś się wymyśli. Przecież trzeba być użytecznym ,inaczej nie potrafię.Na koniec pokażę co wydłubałam w ostatnim tygodniu: po pierwsze pojemnik na szczotki i grzebienie,bo wciąż się walają po całym mieszkaniu

tymczasowo włożyłam tam robótkę:

powstaje Ruby Effciowy z australa w kolorze ciemnego bakłażana,czego niestety na zdjęciu nie widać:( kolor jak dla mnie przecudny: